كشورهای غربی و در راس آنها آمریكا می كوشند ناكامی سیاست های خود در افغانستان را پس از ده سال اشغال نظامی این كشور به بهانه بازسازی زیرساخت ها و تامین امنیت به گردن دولت افغانستان بیاندازند. غرب و هم پیمانانش با مطرح ساختن سوژه ای جدید در كنفرانس های اخیر مربوط به افغانستان از جمله بن-2، شیكاگو و توكیو-2 در تكاپوی یافتن توجیهی مناسب برای كوتاهی های آتی خود از تعهداتشان نسبت به بازسازی افغانستان هستند. مشروط شدن كمك های مالی به افغانستان به اصلاح مالی و اداری این كشور-كشوری كه اصولا ساختار اداری ندارد كه نیاز به اصلاح داشته باشد- موضوعی است كه به تازگی به طور گسترده از سوی غرب مطرح شده است.

كنفرانس حامیان افغانستان كه در 18 تیر در توكیو پایتخت ژاپن با حضور نمایندگان 70 كشور برگزار شد، رسما كمك های بین المللی به افغانستان را مشروط كرد. این كنفرانس در راستای تعیین كمك های مالی به افغانستان به مدت ده سال از سال 2014 تشكیل شد و شركت كنندگان در پایان با اعطای 16 میلیارد دلار كمك مالی به افغانستان موافقت كردند. پیش از این و در ژانویه سال 2001 نیز كنفرانس مشابهی در توكیو برای اعلام تعهد كشورها به پرداخت كمك های مالی جهت بازسازی زیر بناهای اقتصادی افغانستان برگزار شد. در آن زمان جامعه بین المللی مشخص كرد كه در مجموع تا سال 2007 میلادی مبلغ 4.5 میلیارد دلار برای بازسازی افغانستان اختصاص دهد. وعده ای كه به هیچ وجه محقق نشد.

هم اكنون و به گزارش خبرگزاری رویترز، شركت كنندگان در كنفرانس 'كمك به افغانستان' در توكیو در نشست اخیر خود توافق كردند، 16 میلیارد دلار ظرف چهار سال آینده برای توسعه افغانستان به این كشور كمك كنند.‏

این در حالی است كه بر اساس گزارش رویترز، طبق ارزیابی 'بانك مركزی افغانستان' رشد اقتصادی این كشور برای یك دهه آینده، مستلزم دست كم سالانه 6 میلیارد دلار كمك است كه اهدا كنندگان خارجی می‌بایست آن را تامین كنند.

**نشست های پیاپی، وعده های فراوان و افغانستان ویران

-----------------------------------------------------------------

نكته قابل توجه آن است كه با وجود برگزاری نشست های پیاپی برای بررسی اوضاع افغانستان و اعطای كمك های مالی برای بازسازی این كشور، همچنان پایه های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و امنیتی آن لرزان است. این موضوع نشان می دهد كه اشغال نظامی و تصمیم گیری های خودسرانه برای یك كشور بدون در نظر گرفتن ماهیت زیرساخت های مختلف در آن نتیجه ای جز تخریب و ویرانی نخواهد داشت.

كنفرانس توكیو- 2 در حالی برگزار شد كه تاكنون نشست های بسیاری با شعار كمك به بازسازی افغانستان برگزار شده است. در كنفرانس توكیو اول كه در ژانویه 2001 برگزار شد، حدود پنجاه كشور جهان با اعلام حمایت خود از حكومت حامد كرزی متعهد شدند كه مبلغ 4.5 میلیارد دلار را ظرف مدت پنج سال آینده به افغانستان كمك كنند. توكیو- 1 اولین نشستی بود كه در آن كشورهای جهان وعده كمك های مالی به دولت انتقالی افغانستان دادند.

كنفرانس برلین در 31 مارس 2004 دومین نشستی بود كه كشورهای حاضر در آن پرداخت 8میلیارد دلار به افغانستان را برای اجرای برنامه های بازسازی سه سال آینده این كشور متعهد شدند.

پس از برلین، بار دیگر جامعه جهانی در كنفرانس لندن در فوریه 2006 وعده پرداخت حدود 10میلیارد دلار به افغانستان داد. دو سال بعد در ژوئن 2008 با شكل گیری كنفرانس پاریس دولت افغانستان مبلغ 50 میلیارد دلار را برای بازسازی پنج ساله این كشور از جامعه جهانی درخواست كرد، اما كمك كنندگان در مجموع با پرداخت مبلغ حدود 21.5 میلیارد دلار آن موافقت كردند.

**اجرا یا عدم اجرای تعهدات غرب در قبال افغانستان

---------------------------------------------------------

نكته مهم درخصوص برگزاری اینگونه كنفرانس ها اجرا و یا عدم اجرای تعهدات از سوی كشورهاست كه نگرانی بسیاری از محافل فكری و سیاسی را در داخل و خارج از افغانستان بر می انگیزد.

تارنمای بی بی سی روز 18 تیر همزمان با برگزاری كنفرانس توكیو در گزارشی در خصوص نگرانی‌های مربوط به كنفرانس حامیان افغانستان در ژاپن اذعان كرد كه نگرانی اصلی این است كه حتی اگر در كنفرانس توكیو تعهدات مالی سخاوتمندانه اعلام شود، مشخص نیست كه آیا كشورهای كمك كننده به تعهداتشان عمل خواهند كرد یا خیر.

در همین راستا روزنامه دولتی 'انیس' در افغانستان نوشته است كه اگرچه خ



:: برچسب‌ها: زمستان ,
:: بازدید از این مطلب : 220